20 سال بعد....
از قول پدر شهيد «محمد مرداني» نوشته اند كه گفته است: يك روز كه محمد آمده بود براي مرخصي، به من گفت: بابا خيلي دلم مي خواد برم مشهد، پابوسي آقا امام رضا(ع). گفتم: خب، بابا چند روز ديرتر برو جبهه، برو مشهد زيارت آقا. او گفت: همه بچه ها تو جبهه دلشون مي خواهد برن زيارت امام رضا(ع) و نمي تونن برن. من هم مثل اون ها. از طرفي ديگه، دفاع از كشور واجب تره. آقا هم بيشتر راضي است و مشهد نرفت. رفت سنندج و حدود يك ماه بعد هم شهيد شد.
به ما گفتند: بياين توي معراج شهدا و جنازه شهيدتان را تحويل بگيرين. وقتي رفتيم، ديديم جنازه پسرم نيست. تحقيق كردند، گفتند جنازه شهدا را اشتباهي بردند مشهد! براي تشييع. محمد قبلاً در وصيت نامه اش به ما نوشته بود: پدرم و مادرم، اگر براي تان ممكن است مرا كنار امام رضا(ع) دفن كنيد. ما هم حسب علاقه و وصيت محمد، گفتيم همان مشهد كنار مرادش امام رضا(ع) به خاك بسپاريمش. از آن موقع هم ما از كرمانشاه آمديم به مشهد، كنار محمد.
نظر: جايي مي خواندم كه شهيدي ديگر در آخرين اعزامش به جبهه به مادرش مي گويد: انشاءالله اين دفعه كه برگردم، تو را به مشهد براي زيارت امام رضا(ع) خواهم برد؛ اما گويا خواست خدا بر اين بود كه 20 سال بعد، جنازه اين شهيد عزيز اشتباهي با جنازه شهداي خراسان به مشهد فرستاده شود و بنياد شهيد نيز مادر پير اين شهيد را با پروازي به مشهد ببرد و… مادري كه تمام اين 20 سال منتظر فرزند شهيدش بود تا او را به مشهد و زيارت امام رضا(ع) ببرد! به راستي شهدا چقدر ارج و قرب پيش خدا و ائمه (عليهم السلام) دارند كه پس از شهادت شان نيز قول و خواسته شان از سوي ائمه(عليهم السلام) عملي مي شود.
شادي روح همه شهداي اسلام صلوات